Υπάρχει από το 1805, όταν τα χλοοκοπτικά ήταν χειροκίνητα, όχι ηλεκτρικά.
Το 1805, ο Άγγλος Placknett εφηύρε την πρώτη μηχανή συγκομιδής σιτηρών και κοπής ζιζανίων.Το μηχάνημα οδηγούνταν από ένα άτομο και το περιστροφικό μαχαίρι οδηγούνταν από ένα γρανάζι για να κόψει το γρασίδι.Αυτό είναι το πρωτότυπο του χλοοκοπτικού.
Το 1830, ο βρετανός μηχανικός κλωστοϋφαντουργίας Bill Pudding κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το τύμπανο χλοοκοπτικής μηχανής, με επαίνους.
Το 1832, η Ransoms Agricultural Machinery Company ξεκίνησε τη μαζική παραγωγή μηχανών κοπής τυμπάνων.
Το 1831, ο Βρετανός πλοίαρχος της κλωστοϋφαντουργίας Kabylia απέκτησε την παγκόσμια αποκλειστική πατέντα για το ποτήρι.
Το 1833, η Ransoms Agricultural Machinery Company ξεκίνησε τη μαζική παραγωγή μηχανημάτων τυμπάνων.Τον 19ο αιώνα, αυτό το ελαφρύ και ευέλικτο χλοοκοπτικό τυμπάνου χρησιμοποιήθηκε ευρέως σε πράσινες ζώνες δίπλα σε δρόμους κυκλοφορίας.
Το 1902, ο Βρετανός London Enns κατασκεύασε μια μηχανή τυμπάνου που τροφοδοτείται από έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης, η αρχή της οποίας χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα.
Αυτό είναι το ζιζανιοκτόνο που βλέπουμε συνήθως στην αμερικανική τηλεόραση της χώρας και είναι πολύ εύκολο να κόψετε το γκαζόν με αυτό.
Με την ταχεία άνοδο της βιομηχανίας γκαζόν, η Κίνα άρχισε να χρησιμοποιεί συσσωρευμένα παλινδρομικά χλοοκοπτικά τον 21ο αιώνα.Στα τέλη του 19ου αιώνα, η προστασία ενός χλοοτάπητα ήταν εξαντλητική.Για παράδειγμα, στο μεγάλο κτήμα Blenheim (ένα χωριό στη δυτική Βαυαρία της Γερμανίας), αν απασχολούνται 200 ​​εργάτες, οι 50 από αυτούς είναι συντήρηση χλοοτάπητα.Την εποχή που τα λιβάδια μεγαλώνουν άγρια, το γρασίδι πρέπει να κουρεύεται περίπου κάθε δέκα ημέρες.Οι χλοοκοπτικές μηχανές κρατούν πολύ μακριά εργαλεία (δρεπάνια: οι λεπίδες είναι οδοντωτές και απαιτούν συχνό ακόνισμα με μια πέτρα για να διατηρούνται κοφτερές) στη σειρά για να κόβουν το γρασίδι (στην πραγματικότητα λειτουργούν περισσότερο σαν να χρησιμοποιείτε πριόνι για να κόβετε το γρασίδι) ).Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών, ο χλοοτάπητας είναι γεμάτος με πριονισμένες λεπίδες χόρτου και στη συνέχεια οι λεπίδες του χόρτου στο έδαφος μαζεύονται και χρησιμοποιούνται για να ταΐσουν τα βοοειδή και τα πρόβατα στο αγρόκτημα, γεγονός που εξοικονομεί χρόνο και μειώνει τη ζημιά στο λιβάδι.Αποτελείται από μια παράλληλη διάταξη ανύψωσης τεσσάρων ράβδων, ένα πλαίσιο, μια αριστερή και δεξιά συσκευή βοτανίσματος με μονή πτέρυγα και μια διάταξη ρύθμισης παραμόρφωσης για ολόκληρο το μηχάνημα.