Ένα από τα πρώτα διπλώματα ευρεσιτεχνίας για ένα «ατελείωτο αλυσοπρίονο» που περιλαμβάνει μια αλυσίδα από κρίκους που έφεραν δόντια πριονιού χορηγήθηκε στον Frederick L. Magaw του Flatlands της Νέας Υόρκης το 1883, προφανώς με σκοπό την παραγωγή σανίδων τεντώνοντας την αλυσίδα ανάμεσα σε αυλακωτά τύμπανα.Ένα μεταγενέστερο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που ενσωματώνει ένα πλαίσιο οδηγό χορηγήθηκε στον Samuel J. Bens του Σαν Φρανσίσκο στις 17 Ιανουαρίου 1905, με την πρόθεσή του να ρίξει γιγάντια κόκκινα ξύλα.Το πρώτο φορητό αλυσοπρίονο αναπτύχθηκε και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1918 από τον Καναδό μυλωνά James Shand.Αφού επέτρεψε τη λήξη των δικαιωμάτων του το 1930, η εφεύρεσή του αναπτύχθηκε περαιτέρω από τη γερμανική εταιρεία Festo το 1933. Η εταιρεία, που τώρα λειτουργεί ως Festool, παράγει φορητά ηλεκτρικά εργαλεία.Άλλοι σημαντικοί συνεισφέροντες στο σύγχρονο αλυσοπρίονο είναι ο Joseph Buford Cox και ο Andreas Stihl.Ο τελευταίος κατοχύρωσε και ανέπτυξε ένα ηλεκτρικό αλυσοπρίονο για χρήση σε χώρους ολίσθησης το 1926 και ένα βενζινοκίνητο αλυσοπρίονο το 1929, και ίδρυσε μια εταιρεία για τη μαζική παραγωγή τους.Το 1927, ο Emil Lerp, ιδρυτής της Dolmar, ανέπτυξε το πρώτο βενζινοκίνητο αλυσοπρίονο στον κόσμο και το παρήγαγε μαζικά.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε την προμήθεια γερμανικών αλυσοπρίονων στη Βόρεια Αμερική, έτσι εμφανίστηκαν νέοι κατασκευαστές, συμπεριλαμβανομένης της Industrial Engineering Ltd (IEL) το 1939, του προδρόμου της Pioneer Saws Ltd και μέρους της Outboard Marine Corporation, του παλαιότερου κατασκευαστή αλυσοπρίονων στον Βορρά. Αμερική.

Το 1944, ο Claude Poulan επέβλεπε Γερμανούς κρατούμενους που έκοβαν ξυλοπολτό στο Ανατολικό Τέξας.Ο Poulan χρησιμοποίησε ένα παλιό φτερό φορτηγού και το διαμόρφωσε σε ένα καμπύλο κομμάτι που χρησιμοποιείται για να οδηγεί την αλυσίδα.Ο «οδηγός πλώρης» επέτρεψε τώρα τη χρήση του αλυσοπρίονου από έναν μόνο χειριστή.

Η McCulloch στη Βόρεια Αμερική άρχισε να παράγει αλυσοπρίονα το 1948. Τα πρώτα μοντέλα ήταν βαριές συσκευές δύο ατόμων με μακριές ράβδους.Συχνά, τα αλυσοπρίονα ήταν τόσο βαριά που είχαν τροχούς σαν συρτό.Άλλα ρούχα χρησιμοποιούσαν κινούμενες γραμμές από μια μονάδα ισχύος με τροχούς για την κίνηση της ράβδου κοπής.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι βελτιώσεις στον σχεδιασμό του αλουμινίου και του κινητήρα ελαφρύνουν τα αλυσοπρίονα σε σημείο που ένα άτομο μπορούσε να τα μεταφέρει.Σε ορισμένες περιοχές, τα συνεργεία του αλυσοπρίονου και του ολισθητήρα έχουν αντικατασταθεί από το τσαντάκι και τη θεριζοαλωνιστική μηχανή.

Τα αλυσοπρίονα έχουν αντικαταστήσει σχεδόν εξ ολοκλήρου τα απλά ανθρωποκίνητα πριόνια στη δασοκομία.Κατασκευάζονται σε πολλά μεγέθη, από μικρά ηλεκτρικά πριόνια που προορίζονται για χρήση στο σπίτι και στον κήπο, μέχρι μεγάλα πριόνια «ξυλοκόπο».Τα μέλη των στρατιωτικών μονάδων μηχανικών εκπαιδεύονται στη χρήση αλυσοπρίονων, όπως και οι πυροσβέστες για την καταπολέμηση δασικών πυρκαγιών και τον αερισμό πυρκαγιών σε κατασκευές.

Χρησιμοποιούνται τρεις κύριοι τύποι ακονιστηρίων αλυσοπρίονου: λίμα χειρός, ηλεκτρικό αλυσοπρίονο και τοποθετημένο σε ράβδο.

Το πρώτο ηλεκτρικό αλυσοπρίονο εφευρέθηκε από τον Stihl το 1926. Τα αλυσοπρίονα με κορδόνι έγιναν διαθέσιμα προς πώληση στο κοινό από τη δεκαετία του 1960 και μετά, αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο επιτυχημένα εμπορικά όσο το παλαιότερο τύπο αερίου λόγω περιορισμένης εμβέλειας, εξάρτησης από την παρουσία ηλεκτρική πρίζα, συν τον κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια της εγγύτητας της λεπίδας στο καλώδιο.

Για το μεγαλύτερο μέρος των αρχών του 21ου αιώνα, τα αλυσοπρίονα με βενζίνη παρέμειναν ο πιο συνηθισμένος τύπος, αλλά αντιμετώπισαν τον ανταγωνισμό από τα ασύρματα αλυσοπρίονα με μπαταρία λιθίου από τα τέλη της δεκαετίας του 2010 και μετά.Αν και τα περισσότερα ασύρματα αλυσοπρίονα είναι μικρά και κατάλληλα μόνο για κοπή φρακτών και χειρουργικές επεμβάσεις δέντρων, η Husqvarna και η Stihl άρχισαν να κατασκευάζουν αλυσοπρίονα πλήρους μεγέθους για την κοπή κορμών στις αρχές της δεκαετίας του 2020.Τα αλυσοπρίονα με μπαταρίες θα πρέπει τελικά να δουν αυξημένο μερίδιο αγοράς στην Καλιφόρνια λόγω των κρατικών περιορισμών που σχεδιάζονται να τεθούν σε ισχύ το 2024 σε εξοπλισμό κηπουρικής με αέριο.